صاف و ساده ...

 روي تخته سنگي نوشته شده بود : اگر جواني عاشق شد چه کند ؟ 
من هم زير آن نوشتم : بايد صبر کند . 
براي بار دوم که از آنجا گذر کردم زير نوشته ي من کسي نوشته بود : اگر صبر نداشته باشد چه کند ؟ 
من هم با بي حوصلگي نوشتم : بميرد بهتر است . 
براي بار سوم که از آنجا عبور مي کردم ، انتظار داشتم زير نوشته من نوشته اي باشد ، اما ...
زير تخته سنگ ، جواني را مرده يافتم !

   آدامـس هـا بُـزُرگـتَـریـن اَسـاتـیـدِ مَـعـنَـویَـت هَـسـتَـنـد؛

  
 اَز کـودَکـیـمـان تَـلـاش مـیـکُـنَـنـد بـﮧ مـا بِـفَـهـمـانَـنـد: "هـیـچ

 شـیـریـنـے اے مـانـدِگـار نـیـسـت...!

 اینجا زمین است . ساعت به وقت انسانیت خوابیده...

اینجا زمین است رسم آدمهایش عجیب...

اینجا وفتی گم میشوی به جای اینکه دنبالت بگردند فراموشت میکنند... اینجا وقتی قهر میکنی به جای اینکه دستهایت را محکم تر بگیرند شانه هایشان را بالا می اندازند و میگویند هرطور راحتی... اینجا دوست دارند کسانی را که در زندگیشان نقش بازی میکنند و رد میکنند کسانی را که در زندگیشان نقش دارن... اینجا وقتی میروی پشتت به جای دست دل تکان میدهند... اینجا درددلهایت را میشنوند تا یاد بگیرند چگونه دلت را به درد بیاورند... اینجا کسی که همه دنیای توست منت دیگری را میکشد... اینجا به تاوان دل شکسته شان هزاران دل خواهند شکست... اینجا چشمها را هم بشوری جور دیگری هم ببینی باز هم فرقی ندارد...

 این روزها پر است از انسانهایی با ظاهر زیبا

                                                                          
که هر روز لباسی نو بر تن میکنند

ولی نزدیکشان که میشوی

بوی کهنگی اندیشه هایشان

خیلی آزارت میدهد    

 آدما رو زیاد تنها نذارین

تو تنهاییشون یه دنیایی برا خودشون میسازن

که دیگه شما توش نیستین !!!

 از من تا خدا راهی نیست

فاصله ایست به درازای من تا من …

و در این هیاهوِی غریب …

من ، این من را نمیابم!

 بازار سنگ فروش ها كجاست؟.. 

به دنبال سنگی كمیابم... 

آیا سنگ صبور هم می فروشند؟......

نوشت “قم حا ” …

همه به او خندیــــــــــــــــدند!!

گریــــــــــــــــــــــست …

گفت به “غم ها ” یم نخندید…

که هر جور نوشته شود درد دارد!!

از ته به سر بخوان

تا مــــــــنِ آن روزها را بشناسی…!!